“அன்னாபிஷேக மகிமை”

“அன்னாபிஷேக மகிமை”
பிருஹதாரண்யக உபநிஷத்:3:7:3 ல் இவ்வாறு சொல்லப்பட்டுள்ளது. “எவர் பூமியில் இருந்து கொண்டு பூமியினுள் உறைகிறாரோ, எவரை பூமி அறிந்து கொள்ளவில்லையோ, எவருக்கு பூமி உடலாகின்றதோ, எவர் பூமியின் உள்நின்று அதை ஆள்கின்றாரோ அவர்தான் உன்னுடைய ஆத்மா, அந்தர்யாமி, அறிவற்றவர்”.

இங்கு, ரிஷி யாக்ஞவல்கியர் குறிப்பிடும் பூமி என்பது மனித உடலாக மட்டுமே இருக்க முடியும், ஏனெனில் ஒவ்வொரு மனித உடலும் பூமியின் பண்புகளை மட்டுமே கொண்டு கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே, மேற்கூறிய உபநிடதப் பகுதியை நாம் பின்வருமாறு விளங்கிக் கொள்ளவேண்டும்:

”எவர் உடம்பினுள் இருந்துகொண்டு உடம்பினுக்குள்ளும் உறைகின்றாரோ, எவரை உடம்பு அறிந்து கொள்ளவில்லையோ , எவருக்கு அது உடலாகின்றதோ, எவர் அவ்வுடலின் உள்நின்று அதை ஆள்கின்றாரோ அவர்தான் உன்னுடைய ஆத்மா, அந்தர்யாமி, சிவம்”.

ஆன்மா ஸத்தியம், அழியாதது என்றால், அன்னமய கோசமாகிய இவ்-உடம்பும் ஸத்திய ஆத்மாவால் முழுவதும் உறைந்தும், ஆளப்படும் ஸத்தியமாக கருதப்பட வேண்டும். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், ஒளியின் வெளிப்பாட்டிற்கு முன் இருள் இருக்க முடியாது, உண்மை ஆட்சி செய்யும் போது பொய் இருக்க முடியாது. எனவே, பஞ்ச கோஷங்களால் வடிவமைக்கப்பட்ட தனது உடலை எந்த ஒரு கொடுக்கப்பட்ட பெயராலும் அடையாளம் காணாமல், மனம், புத்தி, சுவாசம், ஆனந்தம் ஆகிய பண்புகளைக் கொண்ட ‘பூமியின் ஸத்தியவடிவம்’ என்று தொடர்ந்து கருதினால், அந்தர்யாமியாய் , ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் ‘ஸத்தியத்தின் ஸத்தியமாக’ வாசம் செய்யும் சிவம் தன்னை தாமே வெளிப்படுத்திக் கொண்டு பஞ்ச கோஷங்களையும் தம்முள் வாங்கிக் கொள்ளும்.

மேலும் ஒருவர் தனது வடிவத்தை இந்த முறையில் உணர்ந்தால், பூமி (உடல்) உணவாக மாறுகிறது, அதை சித்ஆகாசம் என்னும் சிவம் உண்கின்றது. சிவம் உடலில் தங்கியுள்ளது, உடம்பு சிவத்தில் உள்ளது. இவ்வாறாக அன்னம் அன்னத்தில் நிலைபெறுகிறது. இது ஒரு எடுத்துக்காட்டு, தைத்திரியோ-உபநிஷத், பகுதி 3:9, இது நிகழும் என்று தெளிவாகக் கூறுகிறது.

அவ்வகையில் அன்னாபிஷேகம் என்பதை அன்னமய கோசமாக விளங்கிக் கொண்டிருக்கும் தம் உடம்பை தம் உடம்பினுள் அந்தர்யாமியாக உறைந்திருக்கும் இருக்கும் சிவத்துக்கு அபிஷேகம் செய்வதே என்பதாக பொருள் கொள்ளலாம்!
திருச்சிற்றம்பலம்🙏🏿