“Nobody could turn into no one in the end.”
All your knowledge is dissolved here, so you can have no pride in being a jnani when you leave here. -Nisargadatta Maharaj
similarly, Bhagavan Ramana Maharshi has also taught that there comes a time when everything one has learned will be forgotten.
When one leaves this world and knowledge vanishes away, not only does wisdom vanish, but also money, position, influence, and fame that are acquired due to desires. Additionally, the images of spouses, family members, relatives, friends, and others formed through bonds of affection will all dissolve together, resulting in a state of complete nothingness.
Shams Tabrizi, the Sufi jnani, affirms that anyone can attain this state of nothingness right now in the following manner.
When everyone is trying to be something, be nothing. Range with emptiness. Humans should be like a pot. As the pot is held by its emptiness inside, a human is held by the “awareness of his nothingness.” -Shams Tabrizi
In the Brihadaranyaka Upanishad (2:4:6), Rishi Yajnavalkyar describes nothingness awareness. The world abandons in the end those who seek it outside of awareness. The scriptures abandon in the end those who seek them outside of awareness. Those who seek anything and everything outside of consciousness are ultimately abandoned in the end. The Brahmin class, other classes, worldly desires, Devas, scriptures, and all beings symbolize the pure awareness of nothingness.
Sri Gurupyo namaha 🙏
“யாரும் இறுதியில் யாராகவும் ஆக முடியாது.”
உங்கள் அறிவு எல்லாம் இங்கே கரைந்து விட்டது, எனவே நீங்கள் இங்கிருந்து வெளியேறும்போது ஒரு ஞானி என்பதில் பெருமை கொள்ள முடியாது. -நிசர்கதத்தா மகராஜ்
அதுபோன்றே பகவான் ரமண மகரிஷியும் படித்ததெல்லாம் மறந்து போகும் காலம் ஒன்று உண்டு என்று உபதேசத்துள்ளார்.
இங்கிருந்து வெளியேறும்போது, அறிவு மறைந்து போகும்போது ஞானம் மட்டும் கரைந்து போகாது, அதனுடன் சேர்ந்து ஆசைகள் அதன் மூலம் அடையப்பெற்ற பணம், பதவி, செல்வாக்கு, புகழ் போன்ற இவைகளும், மேலும் பாச பந்தங்களால் உருவான மனைவி, மக்கள், உற்றார், உறவினர், நண்பர்கள் போன்ற இவர்களின் உருவங்களும் சேர்ந்து கரைந்து போய், ஒன்றும் இல்லாத நிலை உருவாகும்.
சூஃபி துறவியான ஷம்ஸ் தப்ரிஸி, பின்வரும் முறையில் எவரும் இந்த ஒன்றுமில்லாத நிலையை இப்போதே அடைய முடியும் என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறார்.
எல்லோரும் ஏதோ ஒன்றாக இருக்க முயற்சிக்கும்போது, ஒன்றுமில்லாமல் இருங்கள். வெறுமையுடன் இணைந்து செயல்படுங்கள். மனிதர்கள் ஒரு பானை போல இருக்க வேண்டும். பானை அதன் உள்ளே உள்ள வெறுமையால் பீடிக்கப்படுவது போல, ஒரு மனிதன் “தனது ஒன்றுமில்லாமல் இருப்பதைப் பற்றிய விழிப்புணர்வு” மூலம் பீடிக்கப்படுகிறான். – ஷாம்ஸ் தப்ரிஸி
பிருஹதாரண்யக உபநிஷத்தில் (2:4:6), ரிஷி யாக்ஞவல்கியர் ஒன்றுமில்லாத விழிப்புணர்வை விவரிக்கிறார். விழிப்புணர்வுக்கு வெளியே அதைத் தேடுபவர்களை உலகம் இறுதியில் கைவிடுகிறது. விழிப்புணர்வுக்கு வெளியே அவற்றைத் தேடுபவர்களை வேதங்கள் இறுதியில் கைவிடுகின்றன. உணர்வுக்கு வெளியே எதையும், எல்லாவற்றையும் தேடுபவர்கள் இறுதியில் கைவிடப்படுகிறார்கள். பிராமண வர்க்கம், பிற வகுப்புகள், உலக ஆசைகள், தேவர்கள், வேதங்கள் மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களும் ஒன்றுமில்லாத தூய விழிப்புணர்வை அடையாளப்படுத்துகின்றன.
ஶ்ரீ குருப்யோ நமஹ 🙏
Aadesh 