“சக்தி இல்லையேல் சிவம் இல்லை”

“If there is no Shakti there is no Shivam”

‘He that sees the changing objects does not see the unchanging Supreme Reality, namely Brahman; he that sees Supreme Reality does not at all see the changing spectacle*- Sri Ramana Maharshi

Interpretation:

He who sees himself as changing objects, i.e., as pancha koshas of the changing nature of body, mind, intellect, prana, and ecstacy, does not see the unchanging Supreme Reality, Brahman; 

Everything that is changeable is also movable. In fact, moving scenes do not have the power to move themselves. Brahma Shakti is the root cause of this phenomenon. That is, if an individual perceives their image as a constantly moving and changing entity, they will fail to recognize the Parashakti of the light within them. Once the light and Parashakti (life force) are no longer present, The pancha koshas, which were Shiva, saying, “I move with my body, think with my mind, know with my intellect, breathe with my nostrils, and am ecstatic with my image,” will also pass away.

On the contrary, one who sees and realizes the supreme reality that there is no Shivam without Shakti, i.e., the luminous power of the soul, does not see the changing panchakosha scenes. That is, as long as there is moving Shivam, the immovable Shakti does not emerge, and when the immovable Shakti emerges, The immovable Sakthi will emcampass the Shivam.

Shri Gurupyo Namaha🙏🏿

இன்று நவராத்திரி முதல் நாள்: ‘சக்தி இல்லையேல் சிவம் இல்லை’ என்னும் தலைப்பில் சக்தியின் பெருமையை காண்போம்.

‘மாறும் பொருட்களைக் காண்பவன் மாறாத பரம மெய்ப்பொருளான பிரம்மனைக் காண்பதில்லை; உன்னத யதார்த்தத்தைப் பார்ப்பவன் மாறிவரும் காட்சியைக் காணவே மாட்டான்.-ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி

interpretation:

“பரத்தை மறைத்தது பார்முதல் பூதம் 

பரத்தில் மறைத்தது பார்முதல் பூதம்” 

என்பது திருமூலரின் திருமந்திரசொல். 

பரத்தை மறைத்தது பார்முதல் பூதம்:

மாறும் பொருட்களாக தன்னைக் காண்பவன், அதாவது உடல், மனம், புத்தி, பிராணன், ஆனந்தம் என்னும் மாறும் இயல்புடைய ‘பஞ்சபூத அம்சங்களை’ உள்ளடக்கிய பஞ்ச கோஷங்களாக தன்னை காண்பவன், மாறாத பரம மெய்ப்பொருளான ‘பரத்தை’ (பிரம்மத்தை) காண்பதில்லை; மாறும் தன்மைகொண்டது யாவும் அசையும் தன்மையுடையது. வாஸ்துவத்தில் அசையும் தன்மை கொண்ட காட்சிகளுக்கு சுயமாக அசையும் சக்தி இல்லை. அசையா நிலையில் இருக்கும் பிரம்மசக்தியே அதற்கு மூலகாரணம்.அதாவது அசைபவனாகவும், மாறுபவனாகவும் தம்மையே ’பரமாக’ காண்பவன், அவனுள் இருக்கும் ஒளிக்கும் பராசக்தியான, உண்மையான ‘பரத்தை’ காணமாட்டான். ஒளிக்கும் பராசக்தியான உயிர்சக்தி  போய்விட்டால் அதுவரை சுயமாக தாமே அசைவதாக, அதாவது நான் உடலால் அசைக்கிறேன், மனதால் நினைக்கிறேன், புத்தியால் அறிகிறேன், நாசியால் சுவாசிக்கிறேன், மெய்யால் பரவசமடைகிறேன் என்று சிவமாக இருந்த ‘பஞ்சபூத அம்சங்களை’ உள்ளடக்கிய  பஞ்ச கோஷங்களும் சவமாக போய்விடும்.

பரத்தில் மறைத்தது பார்முதல் பூதம்:

மாறாக ‘சக்தி இல்லையேல் சிவம் இல்லை’ என்னும் உன்னத யதார்த்தத்தை அதாவது ஆன்மாவின் ஒளிரும் சக்தியை ‘பரமாக’ அறிந்து, பார்த்து உணர்ந்தவனுக்கு மாறிவரும் ‘பஞ்சபூத அம்சங்களை’ உள்ளடக்கிய பஞ்சகோஷ காட்சிகள் அதாவது ‘உடல்’ தென்படாது, அது ‘பரத்தில்’ மறைந்து பொன்னுடம்பாகிவிடும்.  அதாவது சக்தி இல்லாமல் அசையும் சிவமாக ‘பஞ்சபூத அம்சங்கள்’ உணரப்படும்வரை அசையா சக்தியான ’பரம்’ வெளிப்படாது, அசையா சக்தியான ‘பரம்’ வெளிப்படும்போது, அது அசையும் சிவத்தை தம்முள் ஆட்கொண்டு பஞ்சபூதங்களை தன்மயமாக்கி விடும்.

ஸ்ரீ குருப்யோ நமஹ🙏🏿