In Chapter 2 of the Ashtavakra Gita, the seer is described as follows: “As I alone give light to this body, so I do to the world.” As a result, I see the entire globe, and there are no other seers but me (Athman).”
And hence, awareness that one’s own body is also to be seen and thought about, like viewing worldly objects, is the peak of contemplative attainment. Through such meditation, one can merge with the divine light that emanates from within.
அஷ்டவக்ர கீதையின் 2 ஆம் அத்தியாயத்தில், ‘பார்ப்பவர்’ பின்வருமாறு விவரிக்கப்படுகிறார்: “நான் மட்டும் இந்த உடலுக்கு ஒளியைக் கொடுப்பது போல, நான் உலகிற்குச் செய்கிறேன்.” இதன் விளைவாக, நான் முழு உலகத்தையும் பார்க்கிறேன், என்னைத் (ஆத்மன்) தவிர, பார்ப்பவர்கள் வேறு எதுவும் இல்லை.
எனவே, உலகப் பொருட்களைப் பார்ப்பது போல, ஒருவரின் சொந்த உடலும் பார்க்கப்பட வேண்டும், சிந்திக்கப்பட வேண்டும் என்ற விழிப்புணர்வு, தியான சாதனையின் உச்சம். அத்தகைய தியானத்தின் மூலம், உள்ளிருந்து வெளிப்படும் தெய்வீக ஒளியுடன் ஒருவர் ஒன்றிணய முடியும்.
Sri gurupyo namaha 🙏🏿
Aadesh 